Social Housing Wespelaar

De wedstrijd ‘sociaal woonproject Nuytsstraat’ vraagt het ontwerp van acht sociale woningen, twee aan twee geschakeld, in een inbreidingsverkaveling in Haacht.

 Deelnemen aan een wedstrijd betekent voor ZAmpone architectuur in eerste fase het in vraag stellen, het analyseren van het vooropgestelde programma. Zo bijvoorbeeld: de stedenbouwkundige situatie van half-open bebouwing met relatief grote tuinen en een stedenbouwkundige envelope die heel ruim voorzien is, doet ZAmpone inzetten op woningen die groter zijn dan voorgesteld in de wedstrijdvraag. Helaas maar uiteraard vergt dit een groter budget.  Een eerste risico in wedstrijdcontext vanuit een overtuiging.

Ook verder in het ontwerpproces vindt ZAmpone het in vraag stellen van regels belangrijk en het durven jongleren met voorschriften soms noodzakelijk om tot de intrinsieke logica van een beter ontwerp te komen. Spelen met kroonlijsten is spelen met stedebouwkundige voorschriften. De voorgestelde dakvormen geven het straatbeeld een speelse samenhang maar ook een interessante ruimtelijke werking binnen. Denkbeeldig plooi- en knipwerk van het traditionele zadeldak verwart de oriëntatie zodat een haakse inplanting van de woningen op de straat mogelijk wordt. Deze ingreep geeft het geheel een grotere openheid.

Bovendien lijkt het ZAmpone in deze wedstrijd opportuun om een afwijking van de stedenbouwkundige norm aan te vragen ten voordele van een integraal toegankelijke slaapkamer in de zone voorzien voor een carport. Architectuur ten dienste van het goede wonen wordt niet gebouwd op evidenties maar op het in vraag stellen ervan.

Aan de basis van dit ontwerp ligt een sterk collectief gericht concept dat een aangenaam wijkgevoel voor ogen heeft. Zo zijn tuinen schakelbaar getekend en kunnen buren hun eigen graad van privacy kiezen, niet ingeperkt door vooraf geplande omheiningen of poortjes. Redelijk radicaal en dus risico-vol gedachtengoed, toch als je graag een wedstrijd wint.

Duurzaamheid vormt een integraal deel van het denkmodel van ZAmpone Architectuur. Ook in dit project worden energie en materie bewust aangewend, wordt geprobeerd de essentie te vatten en het overbodige te schrappen. Bij een beperkt budget vertaalt duurzaamheid bij de keuze van technieken zich in de eenvoud van het systeem. De architect-energiedeskundige van het ZAmpone-team staat garant voor de kwaliteit van die eenvoud.

Het budget stuurt aan op gestandardiseerd bouwen. De ogenschijnlijke paradox tussen standardisatie en diversiteit vindt een compromis in een flexibel basisplan dat op verschillende manieren geschakeld kan worden. Drie types éénsgezinswoningen worden schematisch uitgewerkt. De flexibele basisstructuur voorziet open structuren die door de bewoners ingevuld en gepersonaliseerd kunnen worden en waarvan de functie dus kan evolueren in de tijd.

Dit voorstel, zoals elk voorstel, al dan niet in wedstrijdcontext, is voor ZAmpone Architectuur een eerste aanzet tot overleg, tot een dialoog die de concrete uitwerking op een hoger plan tilt.